مقـــــــام زن
عزیزه عنایت عزیزه عنایت

گلی دید م بباغ زنــــده گــــا نی

سرشتش بود لطـف ومهـــربانی

گلی با لنـــــده و رعنای بســـــتان

فرو غ حسن اوچون ماه تــــا با ن

صفای التفا تــــش روح پــــرو ر

به مهروصلح جویــــی تاج برسـر

نه تنها بلبلان بود ش غزل خوان

ثنا خوانش بود گل در گلستــــا ن

جهان روشن زنور مه رو یـــــش

فلک آشفتهء خوی نیکــــــــو یش

بلی: این زن بود درروی گیتــــی

که آموزد به عالم رمز هستــــــی

بدامن پرورد فرزند بسیـــــــــــار

نخواهد هیچ یک موجو د بــد کار

بود موجود هستی  ساز عا لـــــم

جهان را افتخار از اوست هر دم

مقـــــــام زن گــــرامی باد دایـــم

دلش از مهــر گردون شاد دا یــم


March 1st, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان